Langileak Akitania Berrira lekualdatzea

Enpresa batek edo administrazio batek soldatapekoak lekualdatzea ohiko praktika bat da. Praktikan, enplegatzaileei soldatapekoak beren jatorrizko lantokitik kanpoko aldi baterako zereginetara bidaltzeko aukera ematen du.

96/71/EB Zuzentarauaren helburua honako hau da: estatu kide batean aldi baterako lekualdatuta dagoen langileen mugikortasunaren estatusa argitzea:

Hiru lekualdatze mota daude:

• Jatorrizko herrialdeko enpresa bateko langileak harrera-herrialde batera bidaltzea, aldi baterako eginkizun baterako, enpresa horren kontura.
• Talde bateko atzerriko filial bateko langileak talde horrek EBko beste herrialde batean daukan egoitza batera bidaltzea.
• Aldi baterako lan-enpresetako langileak jatorrizko herrialdetik harrera-herrialde batera bidaltzea.

Langile lekualdatuei lana ematen dien enpresak harrera-herrialdean aitorpena egin behar du.

Langilea jatorrizko herrialdeko lan-zuzenbidearen pean dago. Baina harrera-herrialdeko «funtsezko lan-baldintzen» inguruko arau jakin batzuk aplikatzen zaizkio (gutxieneko soldata, legezko lanorduak, atsedenaldia, oporrak, aparteko orduen ordainsaria…).

Lekualdatzearen gehieneko iraupena 24 hilabetekoa da.

Soldatapekoak enpresari dagokion estatuko gizarte-babesa izaten jarraituko du.

Europako Batzordeak langileen lekualdatzearen inguruko arauak berrikusteko proposamen bat aurkeztu zuen, 2016ko martxoan. Berrikuspen hori hiru eremu nagusitara zuzenduta dago: langile lekualdatuen ordainketa, behin-behinekoen gaineko arauak eta iraupen luzeko lekualdaketa. 2017ko azaroan, EBko Kontseiluak Batzordeak egindako proposamenaren inguruko ildo orokor bat finkatu zuen: langile lekualdatuek bertako langileei ezartzen zaizkien ordainketaren eta lan-baldintzen inguruko arau berberen pean egon behar dute.